“ โรคติดเชื้อสเตรฟโตคอกคัส ซูอิส (Streptococcus Suis)” หรือ โรคหูดับ

โรคหูดับ “ โรคติดเชื้อสเตรฟโตคอกคัส ซูอิส (Streptococcus Suis)”

เป็นโรคที่เกิดในสุกร เกิดจากเชื้อแบคทีเรียที่ปกติจีอยู่ในสุกรเกือบทุกตัว ฝังอยู่ในต่อมทอนซิลของสุกร แต่ไม่ได้ก่อให้เกิดโรคแต่เมื่อร่างกายอ่อนแอ เครียด หรือ ป่วย โรคจะไปกดภูมิคุ้มกัน แบคทีเรียตัวนี้จะเพิ่มจำนวน และทำให้ติดเชื้อในกระแสเลือดและทำให้หมูป่วย และตายได้

 

โรคหูดับ สามารถเข้าสู่ร่างกายของคนได้ 2 ทาง คือ

การบริโภคเนื้อสุกร เครื่องในสุกร หรือ เลือด ที่ไม่ผ่านการทำให้สุก เช่น ลาบ ลู่ ปิ้งย่างที่ไม่สุก

ผ่านทางบาดแผล รอยถลอก เยื่อบุตา จากการสัมผัสโรค หรือ สุกรที่เป็นโรค

 

อาการของผู้ป่วยโรคหูดับ

ผู้ป่วยที่ได้รับเชื้อเข้าสู่ร่างกายแล้ว ภายใน 3 วันจะมีอาการ ดังนี้

- มีไข้สูง

- ปวดเมื่อยตามตัว

- ปวดศีรษะ

- เวียนศีรษะ

- ปวดตามข้อ

- มีจ้ำเลือดตามตัว ตามผิวหนัง

- ซึม

- คอแข็ง

- ชัก

- มีการเปลี่ยนแปลงระดับความรู้สึก

 

 เมื่อเชื้อเข้าสู่เยื่อหุ้มสมอง และ กระแสเลือด

- ทำให้เยื่อหุ้มสมองอักเสบ

- ข้ออักเสบ

- ม่านตาอักเสบ

และเนื่องจากเยื่อหุ้มสมองอยู่ใกล้กับประสาทหูชั้นในทั้งสองข้าง เชื้อจึงสามารถลุกลาม จึงทำให้

- เกิดหนองบริเวณปลายประสาทรับเสียง และ ปลายประสาททรงตัว

- ทำให้หูตึง หูดับ จนกระทั่ง หูหนวก

- เวียนศีรษะ และ เดินเซตามมาได้

ซึ่งอาการทั้งหมดนี้ จะเกิดขึ้นภายใน 14 วัน หลังจากเริ่มมีอาการไข้ และ หากไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้อง และทันท่วงที ผู้ป่วยจะเสียการได้ยิน และ อาจชีวิตในเวลาต่อมา

 

การป้องกัน โรคหูดับ

- ไม่รับประทานเนื้อหมูที่ไม่สุก

- ไม่กินหมูป่วย หรือ หมูที่ตายจากโรค และ ควรเลือกบริโภคหมูที่มาจากแหล่งผลิตที่ได้มาตรฐาน

- สวมอุปกรณ์ป้องกัน เช่น รองเท้าบู๊ต ถุงมือ เพื่อป้องกันการสัมผัสโรคจากกุกรที่ป่วย

- ล้างมือ ล้างเท้า หรือ อาบน้ำให้สะอาดหลังสัมผัสสุกร

- เมื่อมีแผลต้องระวังในการสัมผัสสุกร

- กำจัดเชื้อจากฟาร์ม ตามคำแนะนำของสัตวแพทย์ เพื่อป้องกันไม่ให้สุกรป่วย